#จุนเจสตอรี่ 3 - เหล้าเป็นเหตุให้ทะเลาะวิวาทและมีแรงพิษสวาทพร้อมกันได้

                .

               .

               ราวกับอยู่ในความฝัน ที่ดันเสมือนจริง ทุกสิ่งดูพร่าเบลอและไร้การควบคุมใดๆ

            ผมนิ่วหน้า เมื่อมีสัมผัสนุ่มหยุ่นมาประทับบนริมฝีปาก ต่อมาคือความเปียกชื้นของเรียวลิ้นที่ดุนดันเข้ามาและความวาบหวามจากฝ่ามือหนาที่ละล้าละลังอยู่ใต้สาบผ้า เมื่อโดนเสนอจูบมาผมก็สนองกลับไปเพราะความขึงขังที่อยู่ภายใต้กางเกง

            ในหัวมันก็คิด ว่าตอนนี้ควรจะผลักอีกฝ่ายออก

            แต่ร่างกายกลับไร้เรี่ยวแรงที่จะปฏิเสธไปเพราะเหมือนว่ามันก็ต้องการปลดปล่อยเช่นกัน

            นอกจากจะไม่ปฏิเสธแล้วยังคล้องคออีกฝ่ายลงมาให้ประกบปากกันอย่างแนบแน่น ผมไม่คิดอะไรเพราะยังไงตัวเองก็ชินชากับวันไนท์แสตนอยู่แล้ว เซ็กมันเรื่องปกตินะครับ ถ้าอยากก็แค่ทำให้หายอยากและผมก็ไม่ได้คิดหยุมหยิมมากว่าอีกฝ่ายจะเป็นใคร มนุษย์เรากับความใคร่มันเป็นของคู่กัน

            ถ้าต่างฝ่ายต่างชอบพอต้องใจ เสร็จแล้วก็แยกทางกันไป มันก็แค่นั้น

            เรียวขายกขึ้นมาเกี่ยวกะหวัดเอวสอบ พร้อมกับอีกฝ่ายที่ดึงกางเกงผมออกไป ปากเรายังไม่ละออกจากกัน รสชาติขมปร่าของว้อดก้าก่อนหน้านี้แปรเปลี่ยนเป็นความหวานจากรสจูบ อีกฝ่ายค่อยๆ เคลื่อนตัวลงต่ำ ประทับริมฝีปากไว้ในทุกจุด มือก็ล้วงลึกลงไปยังส่วนขึงขังก่อนจะรูดรั้งไปมาเรียกเสียงครวญครางจากผมได้ดี

            เพื่อนผมพูดถูก คนอย่างเจตรินทร์ ถ้าคลำไปไม่มีหางก็เอาหมด แต่นี่คงเป็นครั้งแรกที่ผมเป็นฝ่ายถูกกระทำเพราะดันไม่มีแรงที่จะมากดอีกฝ่าย เรื่องปกติไม่ใช่เหรอที่ถ้ากำหนดตำแหน่งกันไม่ได้ ใครเป็นฝ่ายที่แข็งแกร่งกว่าก็คือผู้ล่า และคราวนี้... ผมเป็นผู้ถูกล่าเพราะดันอ่อนปวกเปียกอยู่ใต้ร่างคนที่ตัวใหญ่กว่า

            ไม่รู้หรอกว่าเป็นใคร รู้แค่ว่าเป็นผู้ชายแน่ๆ

            เอาเหอะว่ะ มากสุดก็แค่เจ็บก้น เพราะกูท้องไม่ได้

            อะไรจะเกิดก็เกิดไป เพราะตอนนี้อารมณ์มันพลุ่งพล่านเกินกว่าจะบอกให้อีกฝ่ายหยุดแล้ว

            “อึก...” เผลอสะอึกเมื่อมีอะไรแข็งๆ สอดเข้ามาในช่วงล่าง ผมนิ่วหน้า พยายามผ่อนลมหายใจเมื่ออีกฝ่ายเริ่มสอดนิ้วที่สองแบบไม่รีรอ คล้ายตัวเองก็เริ่มจะไม่ไหว มืออีกข้างช่วยให้ผมถึงฝั่งฝันไวๆ แล้วใช้ของเหลวนั้นมาหล่อลื่นช่องทางเล็ก

            ผมเกร็งตัว แต่ขาเจ้ากรรมดันแยกกว้างขึ้นเพราะคิดว่ามันคงผ่อนผันความเจ็บ

            “อา...” และได้ผล เมื่อปลายนิ้วอีกฝ่ายกดโดนจุดกระสัน ผมตัวสั่น รู้สึกต้องการมากขึ้นไปอีกขั้นเลยโน้มตัวไปคล้องคออีกฝ่ายแล้วกระซิบเสียงเบา “...เข้ามา”

            อีกฝ่ายไม่รอช้า สอดใส่ส่วนแข็งขืนเข้ามาแทบจะทันที ความจุกและเจ็บแล่นปลาบไปทั่วสรรพางค์แต่เหมือนจะพ่ายแพ้ให้แก่ความซาบซ่านที่กระจายไปทั่ว ผมขบเม้มริมฝีปาก ทิ้งตัวลงนอนอย่างหมดสภาพในขณะที่อีกฝ่ายเริ่มเร่งจังหวะเนิบนาบมากขึ้น

            รู้สึกดี... โคตรรู้สึกดี...

            ถ้ากูรู้ว่าการอยู่ข้างล่างมันดีอย่างนี้กูอยู่มานานแล้ว!

            หรือบางที ถ้านี่เป็นความฝัน ตื่นขึ้นมากูจะเริ่มหาคนมาทำให้เป็นจริง มันดีมาก บอกตรง

            “แฮ่ก... โคตรแน่น...”

            เอะ...

            คิ้วขมวดมุ่นเมื่ออีกฝ่ายพึมพำเสียงเบาแต่ผมดันได้ยิน จะไม่สะดุดอะไรถ้าเสียงทุ้มต่ำนั้นไม่เป็นที่คุ้นชินเสียเหลือเกิน จากที่หลับตาพริ้มตอนนี้เจตรินทร์ค่อยๆ ลืมตาขึ้นมาพร้อมหัวใจที่โคตรจะหวาดหวั่น แสงไฟจากนอกหน้าต่างที่สาดเข้ามาทำให้เห็นแค่เงาตะคุ่มๆ

            แต่มัน... ก็คุ้นซะจนปฏิเสธไม่ได้ว่ากูรู้จักคนๆ นี้แน่นอน

            เสียวแปลบ เมื่ออีกฝ่ายกระแทกกระทั้นเข้ามา หัวใจเต้นในจังหวะระทึกขวัญเหมือนอยู่ในหนังฆาตกรรมเมื่อพยายามเพ่งสายตามองแล้วเห็นเต็มสองตาว่าใครคือคนที่กำลังควบกูอยู่

            ไอ้เหี้ย... ไม่... ไม่ใช่แน่... แม่ง... ไม่ใช่

            ไม่

            ไม่

            ต้องไม่ใช่สิวะ!!!

            ต้องไม่ใช่ไอ้จุลจักร เศวตฉัตรแน่นอน!!!

            กูตาฝาด! กูคงตาฝาดแน่!!

            คงเพราะกูเมา เพราะฤทธิ์เหล้าที่ทำให้มองผิดไป มันต้องไม่ใช่ ไม่ใช่!!!

            แต่ไม่ว่าจะใช่หรือไม่ใช่ กูขอจิกเนื้อหนังมังสาแม่งหน่อยเถอะไอ้ห่า เอากูแรงไปแล้ว!

            “อา... อ่ะ..” โคตรเกลียดตัวเองที่ดันรู้สึกดี แม่งเอ้ย!

            ผมกัดฟัน พยายามบังคับตัวเองไม่ให้เผลอส่งเสียงออกไปจนกระทั่งอีกฝ่ายเร่งความเร็ว ผมปลดปล่อยอีกครั้งพร้อมกับมันที่ปล่อยใส่ข้างใน เชี่ยแม่ง... ทำให้เสร็จพร้อมกันได้ด้วย แม่งเก่งไปละ

            หายใจหอบหนักกันทั้งคู่ มันโน้มตัวลงมาซบผมไว้ แต่เมื่อผมรวบรวมพลังกายได้...

            พลั่ก!!!

            “โอ๊ย!”

            ถีบแม่งให้กระเด็นไปซะ!!!

            ไม่รู้หรอกว่าตัวเองฝันไปหรือเป็นความจริง ไม่รู้ด้วยว่าคนที่เอาผมเมื่อกี้เป็นเชี่ยจุนจริงๆ หรือแค่ความเกลียดมันส่งอานุภาพให้ผมเห็นว่าเป็นมัน แต่ตอนนี้ผมพลิกตัวกลับมา กดอีกฝ่ายให้แนบหน้าไปกับเตียงนั่งทับมันไว้จากด้านบน

            กูจะไม่ยอมเป็นคนที่เสียเปรียบฝ่ายเดียวเด็ดขาด!!!

            “เฮ้ย! ไอ้...”

            ผมโน้มหน้าไปปิดปากมันเอาไว้ แล้วกระซิบข้างหู อีกมือก็พยายามจับส่วนแข็งขืนกดลงไปที่ช่องทางเล็กของอีกฝ่าย

            “เมื่อกี้... เอากูซะแรงเชียวนะมึง”

            “อื้อ! ไอ้อัด!”

            “ขอกูเอาคืนบ้างละกัน!”

           TO BE CONTINUE...

          ตอนแรกก็ว่าจะไม่คัท แต่ก็เสี่ยงโดนแบนเหลือเกินจ้ะพี่จ๋า...

          กลับไปอ่านอีกฉากนึงด้วยนะจ๊ะ อ่านแล้วให้กำลังใจกันที่ #จุนเจสตอรี่ เลยจ้า