#เสพติดชูก้า ตอนที่ 15 ; เหนือพีระมิด

.

.

.

            ว่าแล้วก็ดึงขาออกมาจากการเกาะกุม ก่อนจะใช้เท้าไล้ไปตามลำคอแกร่งของอีกฝ่าย ปลายนิ้วค่อยๆ ปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตแล้วใช้ฝ่าเท้าลูบไปตามแผงอกและสะกิดยอดอกที่เริ่มแข็งเป็นไตเพราะถูกปลุกเร้า ชูก้ายิ้มกริ่ม สบตากับซอกจินที่นั่งคุกเข่านิ่งไม่ไหวติงคล้ายปล่อยให้เขาทำตามใจ

            ไม่ว่ายังไง... คิมซอกจินก็เป็นของมินชูก้าอยู่แล้ว

            ทุกสิ่ง ทุกอย่าง ทั้งร่างกายและจิตใจไม่ว่าอีกฝ่ายจะอยากทำอะไร อยากจะเหยียบย่ำหรืออยากจะโอบกอดก็ได้ทั้งนั้น เพื่อเป็นการพิสูจน์ว่าเขาน่ะ... ทั้งรักและเทิดทูนอีกฝ่ายที่สุด

            ฝ่าเท้าขาวเนียนนุ่มลากผ่านแผ่นอกและหน้าท้องแบนราบ ลงมายังส่วนกลางลำตัว ชูก้าใช้เท้าปลดตะขอกางเกงแล้วรูดซิปลงมาอย่างง่ายดาย ก่อนจะเล้าโลมแกนกายที่พองตัวผ่านชั้นในตัวบาง ซอกจินขบกรามครางเสียงต่ำเมื่ออีกฝ่ายกดเท้าย่ำลงมา

            จุกเสียด... แต่ก็สุขสมระคนกันไป

            ชูก้าขำเบาๆ เมื่อเห็นสีหน้าคนเบื้องล่างเหยเก เลิกแกล้งแล้วใช้เท้าไล้ตามไปความยาวก่อนจะกดส่วนปลายที่เริ่มฉ่ำเยิ้มด้วยแรงอารมณ์ น้ำเสียงทุ้มหลุดรอดออกมาบ่อยครั้งและมันย้ำเตือนว่าซอกจินพอใจแค่ไหนแม้จะยังไม่ได้สัมผัสแบบเนื้อแนบเนื้อ

            ไม่ว่าอะไรที่มินชูก้าหยิบยื่นให้ ยังไงซอกจินก็ยินดีรับมาแบบไม่มีบิดพลิ้ว

            “อา...” หลุดเสียงออกมาเมื่อชูก้าใช้ฝ่าเท้าประกบแล้วรูดรั้งผ่านเนื้อผ้า ซอกจินเกร็งตัว แทบทรงตัวไม่อยู่เมื่อโดนเร่งเร้า แค่สัมผัสตรงฝ่าเท้าผ่านเนื้อผ้ามันไม่พอต่อการปลดปล่อย เขาอยากได้อะไรที่มันมากกว่านั้นแต่ก็ไม่กล้าที่จะเรียกร้อง และดูเหมือนว่าชูก้าจะเข้าใจ...

            ปลายเท้าลากผ่านหน้าท้องและแผงอกเรื่อยขึ้นไปยังลำคอและปลายคาง บังคับให้ซอกจินเงยหน้าขึ้นมาสบ

            “นายเป็นของฉัน”

            “ครับ”

            “ฉันให้นายมองได้แค่ฉัน หลงใหลได้แค่ฉัน เข้าใจไหม” ฝ่าเท้าขาวตบผิวแก้มอีกฝ่ายเบาๆ ริมฝีปากบางยิ้มกริ่มเช่นเดียวกับสายตาที่พอใจในสภาพของคนตรงหน้าที่ตกเป็นเบี้ยล่างเขาอยู่

            ดั่งลูกไก่ในกำมือ ที่ยอมให้เขาบีบให้ตาย แล้วรอให้เขาคลายถึงจะรอด

            “...ครับ”

            คนอยู่เหนือกว่าแย้มยิ้มขณะใช้ฝ่าเท้ายันแผงอกอีกฝ่ายให้นอนลงไปบนพื้นพรมก่อนตัวเองจะตามลงไปคร่อมคนตัวใหญ่กว่าเอาไว้ บดเบียดบั้นท้ายลงไปบนช่วงล่างที่แข็งขืนเตรียมพร้อมที่จะปลดปล่อย

            ยั่วยุให้แทบคลั่ง ยั่วยวนให้แทบบ้าแล้วสุดท้ายก็ให้อีกฝ่ายทรมานจนต้องร้องขอ

            ชูก้าโน้มตัวลงไปประกบปากจูบกับอีกฝ่าย บั้นท้ายก็บดเบียดไม่ได้ห่าง ตะล่อมจูบแลกเปลี่ยนความชื้นแฉะของเรียวลิ้นอยู่อย่างนั้นจนพอใจแล้วงับหูอีกฝ่ายเพื่อเย้าแหย่ “ฉันจะร่ายมนต์... มนต์ที่จะทำให้นายสนใจแค่ฉันคนเดียว”

            ซอกจินขำเสียงเบาในคำพูดนั้น มือหนาคว้าเอาก้นกลมกลึงแสนซุกซนของคนที่อยู่ด้านบนเอาไว้ให้อยู่นิ่ง

            “แค่นี้ผมก็หลงคุณ จนโงหัวไม่ขึ้นแล้วนะครับ”

            สิ้นเสียงของซอกจิน คนอยู่เหนือกว่าก็โฉบลงไปประกบปากจูบอย่างไว จูบซ้ำๆ ย้ำๆ อยู่อย่างนั้นแถมยังรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ ลิ้นเล็กแลบเลียกระจับปากอิ่มคล้ายจะเอาใจ ค่อยๆ ดูดดุนให้อีกฝ่ายตายใจก่อนจะขบกัดอย่างแรง

            !!!

            คนถูกกัดปากเบิกตาโพลง ผงะไปด้วยความเจ็บแปลบ รสสนิมคาวคลุ้งไปทั้งปากพร้อมกับชูก้าที่ถอนตัวออกมาโดยไม่สนใจเลยว่าคนที่อยู่ใต้อาณัติจะเจ็บสักแค่ไหน เขาเทียวไล่ขบกัดฝากรอยรักสีกุหลาบไว้ตามลำคอที่เห็นได้ชัด ไม่สนใจว่ามันจะขัดกับภาพลักษณ์หรือกระทบกับหน้าที่การงานของอีกฝ่ายรึเปล่า

            ถือเป็นบทลงโทษที่กล้าทำให้เขาคิดมาก ลงโทษที่ทำให้เขาเป็นกังวล รอยจูบตามลำคอและแผ่นอกนี้ก็เป็นสิ่งย้ำเตือนว่าอีกฝ่ายเป็นของเขา เป็นคนของเขา

            ของมินชูก้าคนเดียว ห้ามใครหน้าไหนมามีเอี่ยวด้วยเด็ดขาด

            ซอกจินครางเสียงต่ำเมื่ออีกฝ่ายดูดดุนยอดอกแถมยังขบเหมือนจะกัดให้ขาด ริมฝีปากและฟันเล็กๆ นั้นเทียวงับเทียวครูดไปทั่วทั้งร่างกาย และเรื่อยลงไปยังส่วนกลางที่ตื่นตัว

            ชูก้ากดจูบความใหญ่โตผ่านสาบผ้า ลิ้นเล็กแลบเลียจนเปียกชุ่มไปหมดแต่ไม่ล่วงล้ำเข้าไปใต้อันเดอร์แวร์เลยแม้แต่นิด ไม่แม้แต่ที่จะให้ผิวเนื้อแตะต้องโดนส่วนไวสัมผัสของอีกฝ่ายคล้ายอยากจะกลั่นแกล้งให้ทรมาณ

            กล้าดียังไงถึงปิดบังเขาเรื่องปาร์คจีมิน

            กล้าดียังไงถึงไปสานสัมพันธ์กับมันลับหลังเขา

            กล้าดียังไง

            ชูก้าลุกขึ้นถอดเสื้อตัวเองออกไป พร้อมกับซอกจินที่เอื้อมมือมาบีบหน้าอกขาวๆ ของอีกฝ่ายเอาไว้และเกลี่ยไกล่บนยอดอกเต่งตึง ชูก้าเอื้อมมือไปหยิบเอาเจลหล่อลื่นในลิ้นชักหัวเตียงมายื่นให้อีกฝ่ายก่อนจะถอดกางเกงตัวเองออกไปจากตัว

            ร่างกายที่ปราศจากเสื้อผ้าอาภรณ์ แถมยังนั่งทับและบดเบียดก้อนเนื้อนุ่มนิ่มอยู่บนความแข็งขืน ช่างเป็นสถานการณ์ที่ล่อแหลมและปลุกปั่นอารมณ์ได้ยิ่งกว่าครั้งไหนๆ แถมยิ่งมากกว่าเดิมตอนที่คนตัวขาวคุกเข่าคร่อมเขาเอาไว้ ก้มหน้าสบตาเขาในระยะประชิดแล้วกระซิบเสียงเบา

            “เบิกทางให้หน่อย”

            ซอกจินใจกระตุก มือที่ถือเจลอยู่สั่นเทาไปหมดแต่ก็รีบเคลือบมันเอาไว้ที่เรียวนิ้วพร้อมกับแต้มไปยังช่องทางคับแคบของคนที่อยู่เหนือกว่า ชูก้าครางเสียงต่ำ โน้มตัวลงไปประกบปากจูบกับคนเบื้องล่างในขณะที่ด้านหลังกำลังถูกปรนเปรอ

            นิ้วที่หนึ่งเข้าไปอย่างง่ายดาย ตามมาด้วยนิ้วที่สองและสามที่ฝืดเคือง นิ้วที่เคลื่อนไหวเข้าออกอย่างเนิบนาบในทุกสัมผัสมันแนบแน่นและชัดเจนเหลือเกินในความรู้สึก

            ครางเสียงต่ำเมื่ออีกฝ่ายกดที่จุดกระสัน และกดย้ำจนของเหลวสีใสไหลเยิ้มออกมา

            อา... ไม่ไหวเลยแฮะ โดนกระตุ้นแบบนี้จะไปทนไหวได้ไงล่ะมินชูก้า... ขุดหลุมฝังตัวเองแท้ๆ

            เมื่อรู้สึกว่ากำลังจะเป็นตัวเองซะเองที่ทนไม่ได้ เลยผละจูบออกมา แม้ว่าจะฝืนความต้องการตัวเองได้ยากแค่ไหนแต่เขาก็ถอดเสื้อเชิ้ตของอีกฝ่ายออกอย่างทุลักทุเล สีหน้าซอกจินเต็มไปด้วยความฉงนเมื่อชูก้าส่งสัญญาณบอกให้หยุดแต่ก็คลายความสงสัยเมื่อโดนอีกฝ่ายดันไปชิดกับขาเตียง

            ซอกจินยกยิ้ม มองคนตัวขาวที่ใช้เสื้อเชิ้ตของเขาพันธนาการมือทั้งสองข้างของเขาไพล่ไว้ด้านหลัง นึกขำขันที่อีกฝ่ายอยากเล่นบทตำรวจจับผู้ร้ายในสถานการณ์แบบนี้

            “จะขึ้นเองเลยเหรอครับ”

            “ก็ไม่ใช่ครั้งแรกที่ขึ้นสักหน่อย” ตอบกลับไปด้วยสีหน้าและน้ำเสียงท้าทายพร้อมกับถอดอันเดอร์แวร์ตัวบางที่เปียกชุ่มของอีกฝ่ายออก ความใหญ่โตที่เต่งตัวตื่นผงาด ชูก้าคว้าหมับเข้าเต็มกำมือก่อนจะรูดเบาๆ ขณะที่รุดเข้าไปประกบจูบอีกฝ่าย

            “อืม... ชูก้า...” ฟังจากน้ำเสียง คิดว่าอีกฝ่ายคงจะเริ่มไม่ไหว ส่วนปลายมีน้ำสีใสเยิ้มมากขึ้นเรื่อยๆ

            “ว่าไง”

            “ให้ผมเข้าไปเถอะ... ไม่ไหวแล้ว...”

            ชูก้าขำขันในลำคอ กดจูบบนริมฝีปากอิ่มหนักๆ ก่อนจะถอนตัวออกมาและ “ไม่”

          “ฮะ!?”

            “ไม่ทำ” ซอกจินเบิกตาโพลง มองชูก้าที่ยิ้มกว้างด้วยความสะใจ “ฉันไม่ทำ”

            “ดะ... เดี๋ยวสิ... คือ... ล้อผมเล่นใช่ไหม มัน... มันขนาดนี้แล้วนะ...” ถามเสียงสั่นเช่นเดียวกับสีหน้าที่เต็มไปด้วยความทรมาน เหงื่อกาฬหลั่งไหลออกมาเพราะความปวดหนึบตรงช่วงล่างที่มากขึ้นทุกที แต่ชูก้าก็ยังแย้มยิ้มกว้าง ไม่รู้สึกรู้สาไม่สงสารแม้ว่าช่วงล่างอีกฝ่ายจะบวมเป่ง “ชูก้า... ขอร้อง... อย่าล้อเล่นแบบนี้”

            “ไม่เอา ไม่ทำ”

            “แต่... แต่คุณก็...”

            “นายก็ใช้ปากให้ฉันสิ”

            “ชูก้า... อึก...” ไม่ทำให้เสร็จน่ะใช่ แต่ก็จะเล้าโลมไปเรื่อยๆ ปลายนิ้วไล้ไปตามแกนกายเพื่อเหย้าแหย่และไม่ทำให้จนถึงจุดสูงสุด ทรมาณเข้าไป เจ็บปวดเข้าไป จะได้รู้เอาไว้ว่าไม่ควรทำแบบนี้กับเขาอีกเป็นครั้งที่สอง “ขอร้อง...”

            “ไม่”

            “ผมต้องการคุณ” ถึงกับชะงักเพราะคำพูดและสายตาเว้าวอนของอีกฝ่าย “นะ...”

            “...”

            “นะครับ...”

            “ต้องการฉันเหรอ” พยักหน้าหงึกหงักรัวเร็ว “มากแค่ไหน”

            “มากที่สุดในโลกเลย”

            “มากพอที่จะทำให้เลิกยุ่งกับปาร์คจีมินรึเปล่า”

            ซอกจินชะงัก ขมวดคิ้วมุ่นเพราะไม่เข้าใจว่าอีกฝ่ายหมายถึงอะไร “ชูก้า... เรื่องนี้...”

            “รับปากมาว่าจะเลิกยุ่งกับมัน แล้วฉันจะทำให้เสร็จ” ดูก็รู้ว่ามินชูก้าไม่ได้ล้อเล่น สายตาและสีหน้าจริงจังเช่นเดียวกับมือที่บีบกำรอบแกนกายของเขาเอาไว้ ความปวดแปลบแล่นปลาบจนไม่อาจพูดคำปฏิเสธได้ ณ เวลานี้ไม่ว่าชูก้าจะยื่นข้อเสนออะไรเขาก็พร้อมจะน้อมรับเอาไว้ทั้งนั้น “และอย่าคิดว่าจะตอบรับส่งๆ ไปงั้น เพราะถ้านายทำไม่ได้ตามที่พูดล่ะก็...”

            “ตกลงครับ!”

            “ตกลงอะไร”

            “ผมจะเลิกยุ่งกับปาร์คจีมิน!”

            ชูก้ายิ้มกริ่มอีกครั้ง ปล่อยมือออกจากความแข็งขืนที่กำไว้แล้วตวัดขานั่งคร่อมอีกฝ่ายไปแทน แม้จะเข้าไปได้อย่างยากลำบากแต่ชูก้าก็พยายามบดเบียดตัวเองให้ได้ก่อนจะกดจูบหนักๆ ที่ปากซอกจินอีกหน

            ที่ยอมง่ายๆ เพราะเขาเองก็แทบจะทนไม่ไหว อีกอย่าง... ก็ค่อนข้างสงสารนิดหน่อย

            “ทำให้ได้อย่างที่พูดก็แล้วกัน” สิ้นคำก็เริ่มขยับอย่างฝืดเคือง ขยับด้วยจังหวะเนิบนาบ ผ่อนปรนลมหายใจให้คุ้นชินแล้วเริ่มเร่งจังหวะเองเมื่อความเจ็บเสียดแปรเปลี่ยนเป็นเสียวซ่าน เสียงครางต่ำของซอกจินดังอย่างสุดกลั้น คล้ายขึ้นสวรรค์ชั้นดาวดึงส์เมื่อได้ถูกครอบครองด้วยความอุ่นร้อนที่ตอดรัดภายใน

            ซอกจินพยายามสวนสะโพกขึ้นไปรับกับจังหวะที่อีกฝ่ายกระแทกตัวลงมา แต่เหมือนจะไม่ถนัดนักเมื่อถูกพันธนาการไว้เลยกระซิบบอกให้อีกฝ่ายแก้มัดให้ และเหมือนจะได้ผล... เมื่อกามารมณ์โหมพัดชูก้าก็ไม่มีเวลามาอิดออด มือถอดเอาเสื้อเชิ้ตที่ผูกมือซอกจินออกตามคำขอ

            และเมื่ออิสระมาถึง คนตัวขาวที่ไม่ทันระวังตัวก็โดนพลิกกลับ ร่างสูงใหญ่กำยำของซอกจินโหมทับลงมา จัดการแยกเรียวขาอีกฝ่ายออกจากกันแล้วกระหน่ำสะโพกไม่ยั้งจนคนโดนกระทำครางไม่เป็นภาษา

            คล้ายเก็บกด... ที่โดนเหย้าแหย่มานาน เลยไม่ปล่อยช่องว่างให้อีกฝ่ายขยับหนีไปไหนได้ ปั่นป่วนอารมณ์เขามามากเท่าไร คิดว่าเขาจะปล่อยไปง่ายๆ เหรอมินชูก้า

            “อะ... อา... เบา... เบาหน่อย...”

            “ไม่ครับ” สิ้นคำก็กระแทกเข้าไปสุดความยาวในคราวเดียว จัดการแบบม้วนเดียวจบแบบไม่เว้นช่วงโฆษณา ก่อนจะเน้นหนักๆ แล้วอัดแรงพร้อมหยาดน้ำขาวขุ่นที่อุ่นทะลักเข้าไป และขยับเนิบนาบอีกไม่เท่าไรชูก้าก็ถึงจุดสูงสุดตามมาติดๆ

            อีกฝ่ายหายใจหอบเช่นเดียวกับซอกจินที่ฟุบหน้าลงด้วยความเหนื่อยอ่อน

            ความทรมาณเมื่อครู่ถูกปลดปล่อยออกไป ราวกับเห็นสวรรค์รำไรอยู่ตรงหน้า ซอกจินรวบตัวชูก้ามากอดเอาไว้ กดจูบตรงขมับชื้นเหงื่อ “อย่าแกล้งผมแบบนี้อีกนะ อันตราย หมายถึงคุณน่ะ อยู่ในอันตราย”

            “ก็อย่าทำให้ฉันรู้สึกไม่ดี”

            “ไม่ทำแล้วครับ”

            “ไม่รู้หรอกนะว่าไปรู้จักกับไอ้เด็กเวรนั่นได้ไง ขี้เกียจจะถามแล้วด้วย แต่ถ้านายคิดจะหักหลังฉันเมื่อไร...”

            “ชู่...” มือหนาปิดปากคนในอ้อมกอด พร้อมกับส่ายหน้าเบาๆ “คุณรู้ดี ว่าผมไม่ทำอะไรแบบนั้นหรอก”

            “แล้วรักษาคำพูดด้วยนะ บอกว่าจะเลิกยุ่ง คือเลิก ไม่ว่าจะมีเหตุผลอะไรก็ตาม ห้ามไปข้องแวะอะไรกับมันอีก” ไม่ว่าเปล่า มือก็บีบแก้มซอกจินแรงๆ จนอีกฝ่ายหน้ายู่ แต่คนโดนบีบกลับหัวเราะเสียงเบาเหมือนชอบใจที่โดนทำแบบนี้

            “ฮะๆๆๆ หึงจริงๆ ด้วย”

            “ก็แล้วแต่จะคิด!” พูดแค่นั้นก่อนจะพลิกตัวหันหลังให้กับคนตัวใหญ่กว่าที่ตระกรองกอดเขาเอาไว้แนบอก ซอกจินก้มลงจูบต้นคออีกฝ่ายเบาๆ สูดดมกลิ่นประจำตัวที่เป็นเอกลักษณ์ ปล่อยให้อีกฝ่ายผล็อยหลับไปในอ้อมกอด

            ทำตามสัญญางั้นเหรอ... ทำได้ไม่ยากหรอก เพราะเขาน่ะ ไม่เคยคิดที่จะไปยุ่งกับปาร์คจีมินเลยสักครั้ง ถ้าปาร์คจีมิน... ไม่มายุ่งกับมินชูก้าก่อนล่ะก็นะ...

.

.

     อ้าว... นึกว่า ชก จะได้ ยย อย่างเดียว กลายเป็น ซจ ได้ ยด ด้วยซะงั้น 5555555555555555

     หวีดได้ที่ #เสพติดชูก้า นะคะ

     

     เจอกันตอนหน้าจ้า